Eric Zander
Wat eten we vandaag? Italiaans, Chinees of Grieks?
In onze consumerende, individualistische cultuur draait alles om onszelf. Mijn mening, mijn voorkeur wat eten en kleding betreft, mijn muzieksmaak, mijn persoonlijke ontwikkeling, mijn shampoo die perfect is voor mijn haartype, … ‘want ik ben het waard’. Facebook en Google volgen ons op de voet en weten precies aan welke advertenties ik gevoelig ben en welke producten aansluiten bij mijn persoonlijkheid.
Het is logisch dat ook ons geloof ik-gericht is en vaak wordt toegespitst op de eerste persoon enkelvoud. Ik vertel mijn persoonlijke getuigenis over hoe ik besloten heb om Jezus te volgen, mijn wedergeboorte, mijn geloof in mijn Heiland, het moment dat ik gedoopt ben, mijn eigen geloofsleven en mijn gemeente met mijn voorganger. Ik beoordeel mijn gemeente in het licht van mijn persoonlijke ervaringen en ontwikkeling. Wanneer ik onvoldoende gevoed word in de gemeente, onvoldoende geraakt word door de aanbiddingsliederen, onvoldoende aandacht krijg of bemoedigd word, … dan voelt het alsof de Heer me naar een andere gemeente leidt die beter zal beantwoorden aan mijn noden.
Door onszelf centraal te plaatsen wordt de gemeente als een restaurant, een plek waar we naartoe gaan om te consumeren. Het restaurant doet er alles aan om haar klanten tevreden te houden en rekening te houden met hun persoonlijke voorkeuren. Tegelijkertijd wil het restaurant nieuwe klanten aantrekken.
Wanneer we geïntegreerde gemeenschappen, de derde pijler van onze strategie, hiertegenover zetten dan worden we geconfronteerd met een paradox. Gemeenschap en betrokkenheid zijn noodzakelijk zodat er een florerende beweging, van geïntegreerde gemeenschappen van discipelen van Jezus, in dit land kan ontstaan!
‘De kerk’ wordt in de Bijbel nooit voorgesteld als een instituut of een commerciële onderneming maar steeds als ‘gezin van God’
De Bijbel noemt Gods kinderen een familie, een gezin waarin iedereen betrokken is. Heel wat passages gaan in tegen ons individualistisch consumeergedrag. ‘De kerk’ wordt in de Bijbel nooit voorgesteld als een instituut of een commerciële onderneming maar steeds als ‘gezin van God’ (1). Wanneer we dit gaan uitleven en als gezin met elkaar omgaan, zal dat een grote invloed hebben op onze relaties. Zowel binnen als buiten de kerk.
Een geïntegreerde gemeenschap van discipelen van Jezus, m.a.w. een lokale expressie van Gods gezin, doet het tegenovergestelde van individualistisch consumeren. Binnen dit gezin staat het ‘ons’ boven het ’ik’, de belangen van de ander gaan voor op de belangen van onszelf (2). Binnen dit gezin gaat het niet om onze eigen rechten of verwachtingen maar we zijn allemaal betrokken. We bouwen samen. Zelfs ‘mijn redding’ betekent veel meer dan persoonlijk aanvaard te worden door de hemelse Vader. Het betekent dat ik deel ben van Zijn gezin. Hij is Vader van ons allen! (3) Gered zijn, God leren kennen, discipelschap en steeds meer op Jezus gaan lijken is een collectief proces. De kerk is geen instelling die aan al mijn noden en verwachtingen moet voldoen. Wij zijn samen kerk en we willen elkaar dienen!
Gods gezin is de ideale plek voor individuele en gezamenlijke groei. Van het opnemen van nieuwe ‘baby’s in Christus’ tot de groei naar volwassenen; we willen samen onderweg gaan en elkaar helpen om meer op Jezus, onze grote Broer, te gaan lijken. Onze onderlinge liefde moet een getuigenis zijn en de liefde van Christus weerspiegelen aan degenen die Hem nog niet kennen. Het Evangelie moet (opnieuw) het goede nieuws worden voor de gezinnen!
Wanneer de kerk als gezin gaat leven en zich integreert in de wereld, zal ze haar eigen culturele identiteit ontwikkelen en weerspiegelen.
Wanneer de kerk als gezin gaat leven en zich integreert in de wereld, in plaats van zich te focussen om haar klanten tevreden te houden, zal ze haar eigen culturele identiteit ontwikkelen en weerspiegelen. Elk gezin is anders. Elk gezin onderscheidt zich door gewoonten, geschiedenis, tradities, maar ook door de verankering in de cultuur en omgeving. Familiale liefde wordt anders uitgedrukt in een Duitse, Franse of Aziatische cultuur. Het gezin van God zou een lokale of tribale (4) expressie moeten zijn die zich uitdrukt en de taal en gewoonten spreekt van haar omgeving en cultuur. Een geïntegreerde gemeenschap van discipelen van Jezus laat op haar eigen manier haar relatie met de Vader aan de omgeving zien.
Dit is de derde pijler in onze strategische beweging: verbinden in gemeenschappen. Nadat we integreren in de wereld en Jezus weerspiegelen, samen op weg gaan en discipelen maken, volgt automatisch het samenkomen in geïntegreerde gemeenschappen. Als antwoord op het individualisme en consumeergedrag, willen we meer betrokkenheid binnen het gezin van God, waarbij elk gezin zijn eigen identiteit ontwikkeld, als een voorproefje van Gods Koninkrijk!
(1) 1 Tim 3:15
(2) 1 Kor. 10:24
(3) E. 4:6
(4) Een tribale gemeenschap verzamelt zich rond een gemeenschappelijk belang of interesse, een passie of een gemeenschappelijke levenssituatie (bijvoorbeeld een gemeenschap van fietsers, studenten, gepensioneerden, zakenmensen / vrouwen, ...).