Eunice Parodi / B Raemdonck
Muriel - Reis naar de doop
Ik ontmoette Axelle acht jaar geleden op de middelbare school. Onze vriendschap werd steeds hechter en af en toe gingen onze gespreken over haar geloof. Ze vertelde me over haar persoonlijke relatie met God en dat Hij aanwezig is in haar dagelijkse leven. Ikzelf had een heel andere kijk op de wereld maar Axelle haar levensstijl sprak me aan. Door de gesprekken met Axelle kreeg ik steeds meer het verlangen om op zoek te gaan.
Axelle nam me mee naar de kerk en tot mijn verbazing waren de mensen hier geen saaie grijze muizen. Ondanks de diversiteit van mensen was het een hechte gemeenschap die samen op weg was met eenzelfde doel. Ik besloot om ook regelmatig naar de tieneravonden te gaan. Samen met leeftijdsgenoten kwamen we in Gods aanwezigheid. Ik voelde me aanvaard en probeerde zoveel mogelijk naar de samenkomsten te gaan. De gesprekken met Axelle werden steeds dieper. Ze beantwoorde mijn vragen altijd met veel plezier.
Na een reis van zes jaar aanvaarde ik het Evangelie. Omdat ik de enige gelovige ben in mijn gezin is de kerk zeer belangrijk voor mij. Ik geniet ervan om samen met broers en zussen te groeien in het geloof. Binnenkort laat ik me dopen. Ik ben klaar om de wereld te laten zien dat ik een kind van God ben!
Jona - Reis naar de BEZ
Als tiener geloofde Jona wel dat God bestaat, maar er was geen persoonlijke relatie met Hem. In het leven van Jona was er geen ruimte voor God. Dankzij een christelijke leeftijdsgenoot, die zich toen ontfermde over Jona, kwam daar stap voor stap verandering in. Uiteindelijk zou deze vriendschap voor een drastische ommekeer zorgen in Jona zijn geestelijke leven.
“G. nodigde me uit om mee te gaan naar christelijke evenementen. Omdat dit mijn nieuwsgierigheid prikkelde ging ik in op zijn voorstellen. Samen bezochten we jeugdsamenkomsten, christelijke kampen en andere evenementen. Door deze uitstapjes kreeg ik veel vragen over het geloof en langzamerhand werd dit onze voornaamste gespreksstof. Ik ben zo dankbaar dat ik met al mijn vragen over de Bijbel telkens bij hem terecht kon! Mijn verlangen om de Heer persoonlijk te leren kennen werd steeds groter. G. was een groot voorbeeld voor mij. Hij stimuleerde mij na een tijd om niet afhankelijk van hem te blijven en daagde mij uit om zelfstandig te leren groeien in het geloof.“
Nadat Jona de Heer persoonlijk leerde kennen, ontmoette hij Sara op een christelijk kamp. Ze kregen verkering en stapten een jaar later in het huwelijksbootje. Samen verlangden ze ernaar om dienstbaar te zijn in Gods Koninkrijk. Vandaag zijn Jona & Sara actief als BEZ-medewerkers bij Het Goede Boek in Kortrijk.
Wendy - Onderweg
REIZEN en op weg gaan met anderen? Aan de ene kant een zeer strategische en boeiende waarde, aan de andere kant hoort REIZEN gewoon bij het dagelijkse leven en is het vaak niet zo boeiend. Maar, dat is net het hele concept van REIZEN! Het gaat om een langdurig proces waarbij vaak kleine stapjes gezet worden. Uiteraard is niet elke stap even spectaculair.
Zes maanden geleden ging ik samenwonen met een vriendin die geen christen is. We delen een appartement, koken samen, eten samen, delen een badkamer, praten over werk & studies, gaan naar de cinema en we krijgen samen vrienden over de vloer. Tijdens alles wat we samen doen mag ik haar laten zien hoe het is om christen te zijn. Ze ziet van heel dichtbij hoe ik steeds meer op Jezus wil gaan lijken. Het is een veel krachtiger getuigenis om in het leven van een christen betrokken te zijn, dan dat je er gewoon iets over zou horen of lezen. Heel dikwijls zijn er mogelijkheden om over het geloof te praten. Moeilijkheden in haar familie, mijn stille tijd, een nieuwsitem in de krant, … Elke situatie is een potentiële aanleiding om het Evangelie te delen. De weg die ik met haar afleg voelt niet als een evangelisatie-project, ‘it’s just life’. Ik hou ervan hoe organisch onze reis verloopt.